همه ما گاهي دچار حالت نااميدي و افسردگي مي‌شويم. مثلاً وقتي روابط ما با ديگران از هم پاشيده مي‌شود. ممکن است شوکه شويم، گريه کنيم، غذا نخوريم، عصباني شويم، خوب نخوابيم و بدخلق و مضطرب شويم.
اين حالت معمولاً پس از چند روز برطرف مي‌شود و شخص به زندگي طبيعي باز مي‌گردد. اما آنچه پزشکان آن را افسردگي مي‌نامند، حالت افسردگي به اين شکل نيست. بلکه اين اصطلاح براي تعريف بيماري شديدتري به کار مي‌رود که حداقل چند روز طول مي‌کشد و بر جسم و روح اثر مي‌گذارد. اين بيماري ممکن است بي هيچ دليلي بروز کند و زندگي فرد را تهديد کند. هيچ وقت وجود يک علامت تک نشانگر وجود افسردگي و يا به قول معروف افسردگي باليني در فرد نيست. بسياري از علايم شبيه يکديگرند، اما وقتي فرد به افسردگي مبتلا مي‌شود اين علائم شديدتر مي‌گردند و مدت بيشتري ادامه مي‌يابند. اگر حالت نااميدي و افسردگي بر تمام ابعاد زندگي شما تاثير بگذارد، 2 يا چند هفته ادامه يابد و يا به حدي برسد که به فکر خودکشي بيفتيد، کار صحيح آن است که از ديگران ياري بطلبيد.

به خاطر داشته باشيد که افسردگي يک بيماري است که مي‌توان آن را با موفقيت درمان کرد و به موقع بهبود خواهد يافت.